کاشت حلزون متشکل از چندین قطعه است که درواقع، کارکرد همزمان آنها حس شنوایی را به دنبال خواهد داشت. این قطعات با دور زدن حلزون گوش ناکارآمد، صدا را به صورت مستقیم به اعصاب شنوایی میرساند. ولی آیا همه چیز به اینجا ختم میشود؟ پاسخ این سوال با بررسی و شناخت فناوری به کار رفته در کاشت حلزون به دست خواهد آمد. با ما همراه باشید تا با آن بیشتر آشنا شویم.

سیستم و فناوری به کار رفته در کاشت حلزون به چه صورت است؟

امروزه سه سیستم کاشت حلزون دارای تائیدیه از سمت سازمان غذا و داروی آمریکا اند و مورد استفاده قرار میگیرند (Clarion، Nucleus و MED-EL). بین باقی آنها نیز رقابت سختی برای گرفتن مجوز در جریان است. این رقابت داغ، بهبود و پیشرفت تکنولوژی حال حاضر این پروتز را در پی داشته است؛ زیرا تولیدکنندگان نمونه های در دسترس میبایست برای در صدر ماندن فناوری جدیدی را عرضه کنند.

البته که این رقابت همیشه خوب نیست. دلیل آن نیز نحوه بازاریابی تولیدکنندگان این سیستم ها است که قدرت انتخاب را برای بیماران و کاندیداهای کاشت حلزون سخت میسازد. با اطلاعاتی که هر کدام از تولیدکنندگان در اختیار شما قرار میدهند، روند تصمیم گیری دشوارتر میگردد. هدف از بیان فناوری به کار رفته در کاشت حلزون نیز همین امر است. اینکه بتوانید با نحوه کارکرد این دستگاه آشنا شوید و آزادانه تر این عمل را برگزینید.

ساختار و مکانیسم کاشت حلزون

در افراد شنوا عملکرد بدین گونه است: سلول های موی حسی که داخل حلزون گوش واقع شده اند، وظیفه انتقال ارتعاشات صدا به سیگنال های عصبی را بر عهده دارند. سیگنال ها از اعصاب حلزون عبور میکنند تا به کورتکس (قشر) شنوایی برسند. در صورت بروز خطا در این سلول ها، حلزون گوش مصنوعی با استفاده از فناوری به خصوصی توسط الکترودها جای آنها را پر میکند. در واقع، این دستگاه با تحریک الکتریکی رشته های عصبی این امر را ممکن میسازد.

حلزون ها متشکل از دو بخش می باشند؛ قطعات بیرونی (که مانند سمعک هستند) و درونی (که طی یک عمل جراحی در استخوان تمپورال کار گذاشته میشوند).

قطعات بیرونی شامل سه بخش میشوند؛ میکروفون (برای جمع آوری صداها)، پردازنده صدا (برای ارزیابی و تبدیل آنها به کدهای دیجیتال) و یک کویل مغناطیسی که سیگنال های رمزگذاری شده را توسط یک ارتباط رادیویی از طریق پوست به قطعات داخلی ارسال میکند.

فناوری به کار رفته در کاشت حلزون، در قطعات داخلی نیز به همین شکل پیچیده و مرتبط به یکدیگر است. بخش داخلی دارای یک گیرنده است که مسئولیت تحریک اعصاب را بر عهده دارد. این گیرنده داده ها را دریافت و رمزگشایی میکند. پس از آن، آنها را به الکترود آرایه میرساند. در مرحله بعد، مسئولیت بر دوش یک حامل سیلیکونی منعطف است که چندین الکترود دارد. رشته های عصبی حلزون گوش که طی جراحی در اسکالا تیمپانی کار گذاشته میشوند، توسط الکترود آرایه ها تحریک میشوند. حرکت رشته های عصبی ارسال ارتعاشات به سوی مغز را به همراه دارد که در نهایت، مغز این ارتعاشات را به عنوان صدا تفسیر میکند.

حال که با فناوری این عمل آشنا شدیم، تفاوت سه سیستم عنوان شده در بالا چیست؟

تفاوت سیستم های مختلف کاشت حلزون

سه سیستم عنوان شده در بسیاری از ویژگی ها مشابه هستند. برای مثال، هر سه آنها تحریک چند کاناله را فراهم می آورند. همانطور که عنوان شد، فناوری به کار رفته در کاشت حلزون از طریق تحریک رشته های عصبی توسط الکترود آرایه ها است. الکترود آرایه ها در هر سه سیستم مختلف کاشت حلزون، دارای الکترود آرایه های چند تماسی اند که در اسکالا تیمپانی کار گذاشته میشود. اگر چه تعداد تماس ها (الکترودها) و روش تنظیم این تماس ها در هر سیستم متفاوت از دیگری است؛ اما همه آنها به جای اینکه یک کاناله باشند، چند کاناله هستند.

شباهت بعدی، تکنولوژی دورسنجی (telemetry) به کار رفته در هر سه آنها است. این تکنولوژی برای نظارت بر یکپارچگی الکترودهای موجود در حلزون گوش پس از جراحی به کار میرود. احتمال بروز خطا در الکترودهای کار گذاشته شده همواره وجود دارد. به همین علت، وجود این تکنولوژی بسیر حائز اهمیت است.

علاوه بر شباهت ها، تفاوت هایی نیز وجود دارند. در واقع، این تفاوت ها باعث متمایز شدن این سیستم ها از یکدیگر میشود. به همین علت، داشتن یک دانش کافی در رابطه با نحوه عملکرد این سیستم ها و فناوری به کار رفته در کاشت حلزون، روند انتخاب و تصمیم گیری شما را ساده تر میکنند. البته درباره این امر و تفاوت های این سه سیستم حتما با یک متخصص نیز مشورت کنید. برای این کار میتوانید با دکتر علی کوهی، بهترین فوق تخصص گوش و جراحی قاعده جمجمه در تهران تماس داشته باشید تا یک کاشت حلزون موفقیت آمیز را تجربه نمایید.

منابع

asha

advancedbionics

intechopen